Jak dbać o ster strumieniowy?

Za wynalazcę steru strumieniowego uważa się Roberta Foulertona, który w drugiej połowie XIX w. zastosował taki ster w części rufowej statku „Stocton Collier”, napędzany ręcznie. Istotny rozwój tych urządzeń rozpoczął się dopiero w połowie lat 50. XX w. i był związany z rozwojem nowych technologii oraz materiałów, zwłaszcza odpornych na korozję spowodowaną przez kontakt z wodą morską. Od tego czasu liczba sterów strumieniowych montowanych w jachtach ciągle rośnie. Jeśli wykonasz czynności opisane w niniejszym poradniku, Twój ster nie zawiedzie Cię w sytuacji, gdy będziesz go potrzebował.

Ster strumieniowy jest też nazywany pędnikiem sterującym. Zwiększa on zwrotność jednostki zwłaszcza przy małych prędkościach, umożliwia także łatwe cumowanie oraz manewrowanie w ciasnych kanałach i portach.

Prawie wszystkie jachty, już od długości 8 m, są wyposażone w dziobowy ster strumieniowy, a modele przekraczające całkowitą długość 12 m niejednokrotnie mają dodatkowo ster strumieniowy zamocowany na rufie. Taka kombinacja sterów strumieniowych (dziobowego i rufowego) sprawia, że manewrowanie ,,krążownikiem” staje się dziecinnie proste.

Teraz przedstawię najbardziej popularne i szeroko stosowane stery strumieniowe ze śrubą stałą i napędem elektrycznym. Na rys. 1 pokazano budowę steru strumieniowego z elektrycznym silnikiem napędowym umieszczonym pionowo bezpośrednio nad tunelem. W części podwodnej kadłuba, w tunelu poprzecznym do płaszczyzny symetrii jachtu znajduje się przekładnia, na której osadzona jest śruba napędowa. Tunel na obu końcach jest otwarty, dzięki temu śruba przepycha wodę z jednej strony na drugą. Przekładnia jest napędzana silnikiem elektrycznym. W przekładniach, które mają jedną śrubę, płetwy tejże śruby są ukształtowane tak, że niezależnie od kierunku obrotowego, w którym ona pracuje, charakteryzuje się taką samą sprawnością. Silnik elektryczny, który napędza przekładnię, umieszczony jest wewnątrz jachtu.